W związku z tym, iż zakończył się orzeczeniem w pierwszej instancji proces, w którym prokurator gdańskiego IPN oskarżył mnie o złożenie nieprawdziwego oświadczenia lustracyjnego, wobec wielu komentarzy i informacji oderwanych całkowicie od treści zarzutów i przebiegu postępowania, czując się w obowiązku wobec mieszkańców Lipna i moich Przyjaciół z „Solidarności”, z którymi razem walczyliśmy o Wolną Polskę, przedkładam wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu.
1. Prokurator IPN w swoim wniosku sformułował zarzut, iż w połowie 1985 roku SB zwerbowała mnie jako TW „Kuba”. Jako TW miałem rzekomo odbyć 5 spotkań z oficerem SB oraz złożyć 3 informacje pisemne i 2 ustne, które miały być wykorzystane w ramach akcji pod kryptonimem „Rolnik”. Wedle materiałów SB miałem odbywać tajne spotkania z oficerem SB Markiem Impertem w jego samochodzie służbowym.
2. Prokurator IPN przedstawił jako dowody w sprawie moje rzekome zobowiązanie do współpracy z SB oraz zobowiązanie do zachowania tajemnicy po zakończeniu współpracy oraz dwie napisane przeze mnie rzekomo informacje.
3. Mimo wezwania Sądu, sformułowanego wskutek żądania mojego obrońcy, prokurator IPN nie przedstawił w toku procesu żadnych dowodów, w tym dowodów odbycia przynajmniej trzech spotkań z funkcjonariuszem Impertem, istnienia jakichkolwiek informacji ustnych, rzekomej trzeciej informacji pisemnej, wreszcie żadnego dowodu, aby jakiekolwiek informacje pochodzące rzekomo ode mnie, zostały wykorzystane w sprawie „Rolnik” bądź w jakikolwiek inny sposób.
4. Rzekomo napisane przeze mnie zobowiązanie oraz informacje poddane zostały analizie grafometrycznej. Analiza ta przeprowadzona była z zaprzeczeniem wszelkich zasad (np. bez pobierania próbki mojego pisma). Nadto osoba sporządzająca „ekspertyzę” jest z wykształcenia specjalistą od daktyloskopii (a więc badania odcisków palców), zaś do grafometrii przyuczyła się „na kursie podyplomowym”.
5. Rzekomo napisane przez „Kubę” dwie „informacje pisemne” zawierać miały następujące informacje:
- że w wyborach do Sejmu w 1986 roku weźmie udział ok. 80% pracowników WZGM w Skępem,
- że załoga tego zakładu pracy miała negatywną opinię o ówczesnym pośle Szymańskim,
oraz
- iż lekarz Szulgit słyszał o rozrzuceniu ulotek w Skępem (informacja 1-sza),
- że w WZGM pojawiła się kontrola z Torunia z „dochodów państwa” (informacja 2-ga).
Według prokuratora IPN były to „informacje istotne”, a taki pogląd podzielił Sąd Okręgowy w Toruniu.
Niezależnie od tego, iż autorstwa przypisywanych „Kubie” powyższych informacji nie udowodniono, uznanie iż powyższe „informacje” były w czymkolwiek „istotne” i miały znaczenie dla SB, urąga elementarnej przyzwoitości. Osoby tak twierdzące dowodzą, iż są całkowicie oderwane od rzeczywistości połowy lat osiemdziesiątych i nie mają żadnych kwalifikacji do jakiejkolwiek oceny tamtej epoki. W kontekście wieku zarówno prokuratora IPN, jak i sędziów orzekających, spostrzeżenie to ma fundamentalne znaczenie.
Przypominam bowiem, iż w tamtym okresie byłem zaangażowany w pełni w działalność konspiracyjną „Solidarności” w Lipnie, współpracowałem z konspiracyjnymi władzami „Solidarności” we Włocławku i w Toruniu.
Przypisywanie mi dziś przez sędziów Sądu Okręgowego w Toruniu współpracy z SB w oparciu o taki „materiał dowodowy” jest haniebne i winni się oni wstydzić swojego rozstrzygnięcia.
Tym bardziej, iż – jak to stwierdził w ustnym uzasadnieniu SSO Andrzej Rydzewski – Sąd dał całkowicie wiarę zeznaniom funkcjonariusza SB Marka Imperta.
Wątpliwości Sądu nie wzbudziło nawet to, iż ów Marek Impert cudownie odzyskał pamięć po upływie ćwierć wieku na sali rozpraw. Sąd Okręgowy w Toruniu dał wiarę zeznaniom Imperta, który twierdził, że działał zawsze w zgodzie z przepisami instrukcji określającej rygorystycznie zasady pracy SB, gdy tymczasem tenże Impert:
- nie dokonał zarejestrowania TW „Kuba” w rejestrze tajnych współpracowników SB prowadzonych przez ówczesne MSW,
- odbywał tajne spotkania z „Kubą” w powszechnie znanym samochodzie służbowym na drogach w miejscach publicznych, choć instrukcja nakazywała odbywanie takich spotkań wyłącznie w lokalach konspiracyjnych, a w innych warunkach w drodze „szczególnego wyjątku” (Impert twierdził, że wszystkie spotkania z „Kubą” odbywał „tajnie w samochodzie”),
- złożył rzekome pisemne informacje „Kuby” nie w teczce pracy – jak nakazywała to robić instrukcja, a w teczce personalnej, czego instrukcja zakazywała.
Temuż b. funkcjonariuszowi SB M. Impertowi, który tak „rzetelnie” realizował swoje ówczesne obowiązki, Sąd dał całkowicie wiarę i nie krył, iż miało to rozstrzygające znaczenie dla przyjętej treści orzeczenia. W składzie tego Sądu, oprócz wspomnianego wyżej SSO Andrzeja Rydzewskiego, który był przewodniczącym, znajdowali się również SSO Beata Fenska-Paciorek oraz SSO Piotr Szadkowski. Uważam, iż opinia publiczna ma prawo znać nazwiska sędziów, którzy firmują takie orzeczenie.
W świetle powyższego jest oczywistym, że będę podejmować wszelkie dalsze dostępne działania prawne, aby haniebne orzeczenie Sądu Okręgowego w Toruniu zostało uchylone.
Burmistrz Miasta Lipna
/-/ Janusz Dobroś
